Çıplaklık ve Utanç - The End -

Kitabı bitirdim. Hureyy. Bence haftada en az 3 gün pazar olmalı. Böylece ben hem dinlenip, hem kendime zaman ayırıp hem de bilgilenebilirim. ehi!

Kitap öyle bir bitti ki şoklardan çok beğendim kendime. Uzun zamandır benim de kafamda olan bir konuyu adamın birinin bir parafta çoook da basitçe cevaplaması ilginç geldi. Şahsen henüz sindirebilmiş değilim. 

Tüüm kitap boyunca kanıtladığına göre insanın çıplaklığından duyduğu utanç aslında "özünde" olan birşeymiş. Yani adem ile havva (var olduklarını var sayalım) dan beridir böyleymiş. 

Budur. Başka bir nedeni yok yani. Biz bireyler olarak zaten içimizde bu utanç duygusuzla geliyormuşuz bu dünyaya ve o nedenle cinsel organlarımızdan utanıyormuşuz.

Off daha çok kafam karıştı şimdi. Yan not; tühh ya çıplak dolaşamıcam sokakta derdi değil kafamı kurcalayan, bu utançtan temel alan can yakan yargılar... 

Ancak bahsedilen konu o kadar çok tartışılan ve hakikaten de cevabı bi türlü bulunamayan bir olgu ki. Bir de karşıma bu kadar basit bir açıklama çıkınca da "evreka" diyemedim şimdi. 

Diğer kitapları da okuyacağım, bakalım orada mahremiyet ve cinselliği bu "öz"de nereye bağlayacak?

Gitmeden son bölümlerden birkaç şey de yazmak istiyorum. 

Aslında birkaç nokta var, çok karmaşık gelirse alır kitabı okursun kardeşim. Alla alla.

Uleynnn bu dünya bize dar, ne kadar bizi kısıtlıyo, cinselliğimizi, bedenimizi diye haykıran insanların "evreka" dedikleri bir nokta; komünlerdir. Kimisinde bu komünler yalnızca çıplaklar kampı, kimisin de daha da ötedir. 

Ancak bu kitaptaki örneklerine bakarak da gördüğüm gibi, o da yaş! Dünya yine dapdar :) 

Öncelikle, nüdizmi savunan pekçok komün, evet cinsel organların da herhangi bir organ gibi olması gerektiğini savunur ve yelkenler fora derler(miş) emme kendi içlerinde de katı kuralları varmış. Örneğin, herkes istediğiyle çiftleşemezmiş ve hatta birbirlerinin cinsel organlarına bakmak bile yasakmış (ki bu en baştaki cinsel organların herhangi bir organdan farkı yok, o nedenle çıplaklık bizi uyarmamalı görüşüne ters bir yaklaşım). 

Hee bir de "adamit"ler varmış. wikipediadan falan baktım ben bulamadım daha fazla açıklama, belki çeviriden kaynaklanan bir durumdur emme ludwig christian haeusser (1881 - 1927) [almanca bilen biri hakkındaki bilgileri çevirip sevaba girmek isterse ben burdayım :)] denen bir amcaymış başlarındaki. Admitler de cinselliğin özgürce yaşandığı komünlerden biri olarak düşünebiliriz. "christerie" terimi bu kardeşlerimizin hepsinin birden hurraaa diyerekten soyunup, gördüğü ilk kişiyle cinsel ilişkiye girme hadisesiymiş. Burda ki ilginç olan neydi ki, du bakim...Hee hatırladım, bu amca kadının dudaklarıyla büyük dudakları arasında bi fark olmadığını söylermiş. Bu sebeple de kadına oral seks yapmaya bayılırmış. Yazar, müretlerden birinin "bence artık dünyada seks yerine sadece oral seks olmalı" yorumuna bakarak emminin bu işte iyi olduğu sonucuna varmış =) 

Netice itibariyle, günün birinde bi komün olucek hayatım değişicek diye düşünenlerin hayallerinin suya battığı andır bu :) yok öle bişey. unut. :) 

Amaaan... Kitap başından sonuna kadar, tuvalet alışkanlığından tut da, yellenme, ortalıkta soyunma, çıplak cezalandırma, herkesin önünde cinsel ilişkiye girme gibi bissürü konuda bilgi bombardımanına uğradım. Özetlemeye çalışmak bile saçma olacak.

Netice itibariyle alınabilecek en büyük ders, hangi metni okursak okuyalım ki, burda konumuz cinsellik, orada anlatılan durumu o dönemin koşullarıyla değerlendirmemiz gerektiğidir. 

Örneğin, ortaçağ metinlerinde geçen "çıplaklık" kelimesinin, bu günümüzde anladığımız çıplaklıkla aynı olmadığını göz önünde bulundurmamız gerekiyor. Tabi bu dönemde de çıplaklık algısı, bölgeden bölgeye, yaşa, cinsiyete ve başka değerlere göre de değişebiliyor. 

Budur. En kısa zamanda MAHREMİYET cildiyle görüşmek üzere efenim :)