Onlar ersin "muradına" ben çıkayım .....

Gün geçmiyor ki facebook listemdeki lise + ortaokul ve ilkokul arkadaşlarımdan birinin daha evlenme haberini almayayım. 

erdik "muradımıza" diyerek yükledikleri fotograflar, bende mide kasılması, ateşlenme ve panik atak şeklinde yorum buluyor. 

Murada ermek de nedir? Bu mudur hayatımızın yegane mutluluğu, son noktası. Ulen daha 20li yaşlarındasın, ya sonra? 

Hepimiz bir gün evleneceğiz sanırım. Bence nikah dairelerinin kapısına yazılmalı bu acı gerçek; "her canlı bir gün evliliğin tadına bakacaktır."

üfff! aile akraba ortamlarında "yaa ama benden önce ahmet abim, şefika ablam falan var geyikleri de sökmemeye başladı, zira hepsinin çocukları bile oldu. Evlenmeyip ne yapmalı bilemiyorum. O zaman sistemin uyguladığı daha beter bi ayrımcılık var; bekar kadın potansiyel tehlike olduğundan ortamlara davet edilmezsin, eskiden kankan olan kadınlardan daha rahat bi hayatın olduğu için böle sana ahlaksızmışsın bakışları ama ama en kötüsü bekarsın diye sana başarısız, losermışsın, çirkinmişsin de kimse seni beenmemiş gibisinden ahh canım yazık diyen bakışlar...

Netice itibariyle yarın evlenirsem bu yazı da bana kapak olsun. Eee ama ben evlenmem demedim ki :) evlenmek zorundayım ve bunun farkındayım. Tek farkım evliliği "murad" olarak görmüyorum. 

İş böle olunca da insanlar evlilik sisteminden kaçacak delikleri de buluyorlar. Onda da sorunlu noktalar bulsam da, al sana ataerkillik öle olmas böle olur çalımları hoşuma gidiyor.

Neticede bekar bi karı olarak evli kadından bayaaaa bi statü farkım var. Her ne tür ilişki türünden bahsediyorsam bahsedeyim; evli kadın her zaman kazanır bebişim :)